Relacja z uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej przy ul. Sobieskiego 6 w Konstancinie-Jeziornie
„Żywa pamięć o miejscu, które uczyło pokoleń”
W środowe przedpołudnie, 28 maja 2025 roku, w atmosferze wzruszenia, dumy i wspólnoty, przy ul. Sobieskiego 6 w Konstancinie-Jeziornie odbyła się niezwykle poruszająca uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej upamiętniającej istnienie w tym miejscu szkoły podstawowej im. Stefana Żeromskiego, działającej w latach 1890–1958.W miejscu, gdzie stał skromny drewniany budynek, niegdyś tętniący dziecięcym śmiechem i nauką, dziś zyskał nowe życie – jako świadek historii, którą postanowiono uczcić.
Rozpoczęcie w duchu tradycji
Uroczystość rozpoczął Kuba Guszkowski, który z wielką powagą i młodzieńczą energią powitał zebranych gości i poprowadził wprowadzenie pocztów sztandarowych ze Szkoły Podstawowej nr 2 oraz Szkoły Podstawowej Integracyjnej nr 5. Po chwili rozbrzmiał Mazurek Dąbrowskiego, który podkreślił rangę wydarzenia i jego znaczenie dla lokalnej społeczności.
Głosy wdzięczności i dumy
Pani Prezes Spółdzielni, Justyna Rawska, z widoczną radością i dumą przywitała Gości. Podkreśliła, jak wielką wartością jest pielęgnowanie pamięci o lokalnej historii i jak ważne jest wspieranie inicjatyw, które płyną oddolnie – z serca społeczności.
Wzruszające i pełne pasji wystąpienie Wojciecha Guszkowskiego – fundatora tablicy i lidera historycznego klubu TRAPER – stało się prawdziwą podróżą w czasie. Przypomniał o hrabim Mieczysławie Potulickim, który niegdyś podarował budynek dawnej karczmy w Łyczynie na potrzeby szkoły, o plantacji morw i jedwabnikach oraz o kierowniku Ludwiku Zielińskim. Dzięki niemu zebrani mogli poczuć ducha tamtej szkoły, noszącej imię Stefana Żeromskiego – tej samej, której imię nosiła także szkoła przy ul. Szkolnej. Szczególne podziękowania skierował do Justyny Rawskiej oraz społeczników-historyków: Pawła Komosy, Adama Zyszczyka i Witolda Rawskiego – za ich bezcenny wkład w pielęgnowanie lokalnej pamięci.
Mocne głosy kolejnych pokoleń
Wiceburmistrz Agata Wilczek wyraziła radość i uznanie dla całej inicjatywy, podkreślając, że to właśnie takie wydarzenia budują tożsamość miejsca i pokazują, jak głęboko zakorzeniona jest historia Konstancina-Jeziorny.
Nie zabrakło również głosu młodego pokolenia. Zofia Lisowska, wzorowa uczennica SP2 i wicemistrzyni Polski w pływaniu, z dumą mówiła o tym, jak wiele znaczy dla niej nauka w szkole, która kultywuje tak bogatą tradycję i historię.
Wzruszenie towarzyszyło również wystąpieniu pani Genowefy Galas – jednej z najstarszych absolwentek szkoły, która mieszka wciąż pod numerem 8 przy Sobieskiego. Jej wspomnienia, utrwalone również w postaci kodu QR na tablicy, są bezcennym skarbem lokalnej pamięci.
Uroczyste odsłonięcie tablicy
Nadszedł najważniejszy moment uroczystości – odsłonięcie tablicy. Aktu dokonali wspólnie: Pani Prezes Justyna Rawska, wiceburmistrz Agata Wilczek, wicedyrektor SP2 Agnieszka Bartosz-Goleniowska, Genowefa Galas i Zofia Lisowska – symbolicznym gestem łącząc przeszłość z teraźniejszością i przyszłością. Chwilę później ksiądz proboszcz Radosław Wasiński poświęcił tablicę, błogosławiąc jej przesłanie i tych, którzy będą przy niej się zatrzymywać.
Głos środowisk historycznych
Swoje przemówienia wygłosiły również dwie wyjątkowe postacie związane z Towarzystwem Miłośników Piękna i Zabytków Konstancina-Jeziorny. Pani prezes dr Hanna Winogrodzka-Szaflik i honorowa prezes dr Czesława Gasik przypomniały o znaczeniu lokalnych działań na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i wyraziły nadzieję na kontynuację takich inicjatyw.
Zakończenie i podziękowania
Uroczystość zakończyło wyprowadzenie pocztów sztandarowych i serdeczne podziękowania – dla wszystkich obecnych, dla osób zaangażowanych w przygotowanie wydarzenia, a w szczególności dla Marcina Myszkowskiego, który odpowiadał za nagłośnienie i dokumentację filmową tej niezwykłej chwili.
To był dzień, który zapisał się w sercach mieszkańców Konstancina-Jeziorny – dzień, w którym przeszłość przemówiła do nas żywym głosem. Tablica przy ul. Sobieskiego 6 będzie odtąd nie tylko znakiem pamięci, ale też zaproszeniem do refleksji i dumy z tego, co budowało to miejsce przez dziesięciolecia.
P. S. Uroczystość zgromadziła około 100 osób. Dziękujemy za Waszą obecność.
