Pedagog i psycholog

Psycholog

Pedagog

Zadania pedagoga specjalnego: 

Do zadań pedagoga specjalnego w szkole należy w szczególności:

1.     współpraca z nauczycielami lub specjalistami, rodzicami oraz uczniami w:

a)     rekomendowaniu dyrektorowi szkoły lub placówki do realizacji działań w zakresie zapewnienia aktywnego i pełnego uczestnictwa uczniów w życiu szkoły i placówki oraz dostępności, o której mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 975 i 1079),

b)    prowadzeniu badań i działań diagnostycznych związanych z rozpoznawaniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły i placówki,

c)     rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych uczniów,

d)    określaniu niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia;

2.     współpraca z zespołem w zakresie opracowania i realizacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym zapewnienia mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

3.     wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:

a)     rozpoznawaniu przyczyn niepowodzeń edukacyjnych uczniów lub trudności w ich funkcjonowaniu, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły lub placówki,

b)    udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bezpośredniej pracy z uczniem,

c)     dostosowaniu sposobów i metod pracy do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz jego możliwości psychofizycznych,

d)    doborze metod, form kształcenia i środków dydaktycznych do potrzeb uczniów;

4.     udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom, rodzicom uczniów i nauczycielom;

5.     współpraca, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami np.: poradnią pp, asystentem rodziny, kuratorem sądowym;

6.     przedstawianie radzie pedagogicznej propozycji w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli szkoły lub placówki w zakresie zadań określonych powyżej;

7.     prowadzenie zajęć rewalidacyjnych z uczniami.

            Wiele podstawowych czynności wykonujemy bez zastanowienia. Nie musimy planować sposobu w jaki zawiążemy buty, pokroimy chleb czy unikniemy wpadnięcia na barierkę przy krawężniku w drodze do pracy. Jednakże wiele dzieci ma trudności
z wykonaniem nawet najprostszej aktywności. Z czego to wynika? Podstawą tego problemu może być dyspraksja.
            Dyspraksja rozwojowa to mniejsza zdolność do zaplanowania ruchu
i wykonania tego planu w nieznanych okolicznościach, pomimo rozumienia instrukcji. Trudności te nie są powodowane uszkodzeniem układu nerwowego, towarzyszą im zaburzania przetwarzania wrażeń przedsionkowych, proprioceptywnych i dotykowych. Dzieci
z trudnościami w planowaniu motorycznym często określa się jako niezdarne czy niezgrabne ruchowo. Potrzebują one więcej czasu i wsparcia w wykonywaniu kolejnych etapów zadania, często konieczne jest zaprezentowanie oczekiwanego ruchu. Sposób poruszania się takiego dziecka jest mało efektywny czy precyzyjny. Poprawne planowanie motoryczne jest zależne od dobrego funkcjonowania sensorycznego i znajomości własnego ciała. Wymaga dobrej koncentracji uwagi i celowości.
Dyspraksja często przejawia się poprzez trudności w zakresie czynności samoobsługowych,  naśladownictwem ruchu, nauką jazdy na rowerze czy pływania, obniżeniem ogólnego poziomu sprawności fizycznej. Dzieci z dyspraksją często odmawiają podejmowania grupowych zabaw ruchowych, szczególnie z piłką. Cechuje je obniżone napięcie mięśniowe, trudności z koordynacją, równowagą i odruchem obronnym. W szkole często pojawiają się problemy z opanowaniem czytania, pisania i liczenia.
Diagnostykę i terapię w zakresie dyspraksji powinien przeprowadzić terapeuta Integracji Sensorycznej. Jeżeli zauważą Państwo jakiekolwiek niepokojące sygnały w rozwoju swojego dziecka, należy niezwłocznie skonsultować się ze specjalistą.